Wizyta u okulisty jest najprostszą metodą określenia wady wzroku. Od razu muszę Was jednak ostrzec, że bardzo mała liczba lekarzy potrafi obiektywnie podejść do tematu ćwiczeń wzroku. Niech Was to nie zraża. Celem tej wizyty jest jedynie określenie Waszej wady i oto poproście okulistę. Chodzi tu nie tylko o określenie podstawowej wady wzroku jak krótkowzroczność czy astygmatyzm, ale również o takie wady jak problemy ze zbieżnością, zez (również postać ukryta) czy też problemy z ambliopią (leniwe oko). Dlatego warto wybrać dobrego lekarza, najlepiej prywatnie, który bez zbędnych dyskusji określi wszystkie Wasze wady wzroku.

Podczas badania okulistycznego zazwyczaj lekarz zbada również ciśnienie w gałce ocznej oraz określi czy nie cierpicie na takie choroby jak jaskra, zaćma itp. W przypadku stwierdzenia nietypowej czy ciężkiej wady wzroku, zapytajcie okulistę, czy możecie bez przeszkód wykonywać prezentowane tu ćwiczenia.

Portal jogaoczu.pl nie ponosi żadnej odpowiedzialności za wykonywanie zaprezentowanych tu ćwiczeń. W każdym przypadku należy skonsultować się z okulistą, czy wykonywanie prezentowanych tu ćwiczeń jest bezpieczne.

Komputerowe badanie wzroku zazwyczaj wykona nam okulista, w celu wstępnego określenia Waszej wady. Podczas tego badania zwłaszcza wada astygmatyzmu jest określona precyzyjnie i zazwyczaj lepiej niż potrafi to zrobić sam lekarz.

Najlepiej wybrać zakład/optyka o dużej renomie, wtedy możemy być pewni że sprzęt jest nowy i wyniki nie będą bardzo przekłamane. Ale nawet jeżeli będą trochę odbiegać od rzeczywistości, to w zasadzie nam to nie przeszkadza, ponieważ chcemy jedynie znać skalę wady na potrzeby generatora. Przestrzegam również przed chodzeniem na tego typu badania zbyt często, aby sprawdzić czy wzrok nam się polepszył. Według mnie min. to pół roku, a najlepiej rok. Nie potrzebujecie do określenia waszych postępów maszyny, którą obsługuje człowiek (raz lepiej raz gorzej). To wasz organizm, oczy i doświadczanie dobrego widzenia powie wam, czy stosowane techniki przynoszą korzyści. Również zawieszenie tablicy Snella w pokoju, w stałym oświetleniu będzie wystarczające do określenia postępów w leczeniu wzroku.

Na wydruku z badania komputerowego znajdziesz informacje o takich wadach jak:

1. Krótkowzroczność i jej wielkość (liczbowo określona ze znakiem -)
2. Dalekowzroczność lub starczowzroczność i jej wielkość (liczbowo określona ze znakiem +)
3. Astygmatyzm, jego wielkość oraz oś w której występuje (kolumna cylindry)

Pomimo tego, że szczerze zachęcam do skorzystania z opisanych powyżej metod określenia wady wzroku, podam teraz sposoby, jak samodzielnie można to zrobić. Należy pamiętać, że samodzielne określenie wady może być obarczone dużym błędem, ale nie o dokładność nam chodzi a jedynie o stwierdzenie rodzaju i wielkości wady, co pozwoli wykorzystać generator na naszym portalu i wygenerować zestaw ćwiczeń.

Zazwyczaj z określeniem podstawowej wady wzroku nie powinniśmy mieć problemu. Jeżeli mamy problem z czytaniem z bliskiej odległości to mamy dalekowzroczność (przy wieku < 40 lat) lub starczowzroczność (przy wieku > 40 lat). Jeżeli jednak nasze problemy z widzeniem występują przy dużych odległościach, a z czytaniem z bliska nie mamy problemów to cierpimy na krótkowzroczność.

Dokładniej podstawową wadę wzroku określimy przy pomocy tablicy Snella, ustawiając ją w odległości 6 metrów i próbując odczytać rząd liter w wierszu oznaczonym 6m. Jeżeli nam się to udało to nie mamy problemu z krótkowzrocznością. Jeżeli jednak nie możemy dostrzec liter w rzędzie 20/20 (6m) to sprawdzamy, który rząd liter jesteśmy w stanie odczytać. Załóżmy, że będzie to rząd oznaczony 20/40 (12m) co oznacza, że mamy już małą wadę krótkowzroczności - potrafimy odczytać z 6m to, co zdrowe oczy widzą z 12m. Na potrzeby generatora możecie przyjąć, że przy widocznym dobrze rzędzie liter 20/25 - 20/40 (mała krótkowzroczność), 20/45 - 20/70 (średnia krótkowzroczność), 20/100 - 20/200 (duża krótkowzroczność).

Powyższy test należy wykonać każdym okiem osobno, co pozwoli określić różnice wady między oczami. Przy dużej różnicy, większej niż jeden rząd na tablicy, mamy wadę "leniwego oka" czyli ambliopii.

Aby określić wadę astygmatyzmu skorzystamy z rysunku "lustra astygmatycznego"

Wykorzystaj rysunek na monitorze lub planszę lustra i popatrz na nie z odległości, gdzie widzisz wyraźnie linie. Jeżeli masz astygmatyzm, niektóre linie wydadzą ci się ciemniejsze, grubsze lub sprawią wrażenie, jakby były bardziej oddalone od siebie. Jeżeli wszystkie linie będą równie proste i czarne, to nie musisz się martwić - astygmatyzm nie jest twoim problemem. Teraz popatrz na lustro astygmatyczne z różnych odległości, ponieważ niektórzy ludzie mają astygmatyzm tylko w pewnych odległościach. Oczywiście odległość z jaką patrzysz na rysunek powinna być taka, żebyś widział go ostro. Poza tym obszarem wyniki są niepewne.

Lustro astygmatyczne jest też świetnym rysunkiem do sprawdzania swoich postępów w walce z astygmatyzmem. Możesz go używać po każdym ćwiczeniu na astygmatyzm, aby zaobserwować jak wpływają one na jakość widzenia.

Aby określić problemy ze zbieżnością oczu, wykorzystamy sznurek lub linkę elastyczną.

Aby sprawdzić, czy mamy poprawną koordynację i zbieżność oczu, mocujemy jeden koniec sznurka np. do drzwi, a drugi trzymamy w ręku przy czubku swego nosa, tak aby sznurek był naprężony. Umieszczamy kilka markerów (np. koralików) na naszym sznurku, w równych odległościach. Kiedy patrzysz na dowolny koralik, powinieneś zobaczyć widmowe linie, które krzyżują się dokładnie w miejscu koralika. Niektórzy ludzie widzą te widmowe linie z koralikiem jako znak X inny Y czy A. Kształt nie jest tak bardzo istotny jak to, że linie powinny idealnie zbiegać się w miejscu koralika. Jeżeli linie zbiegają się przed lub za koralikiem, to masz problem ze zbieżnością oczu.

Teraz spójrz na kolejne koraliki, za każdym razem sprawdzając punkt zbieżności oczu. Jeżeli w każdym z punktów widmowe linie zbiegają się idealnie w pozycji koralika, to nie musisz się martwić - problemy ze zbieżnością oczu ciebie nie dotyczą. Jeżeli jednak miałeś z tym problem, to nie martw się. Zbieżność wzroku można skutecznie usprawnić przy pomocy ćwiczeń, do czego bardzo zachęcamy.

Opisane tu ćwiczenie jest dobrym mechanizmem sprawdzania, czy używane ćwiczenia na zbieżność oczu odnoszą skutek i jak szybko nasz wzrok wraca do normy.

Przy dużej wadzie zeza jest on na tyle widoczny, że nie ma problemu z jej rozpoznaniem. Ważne dla prawidłowego wykonywania ćwiczeń jest ustalenie typu zeza, czyli w którą stronę ucieka nasze oko. Przy małych wadach lub zezie ukrytym, osoba nim dotknięta często nie jest świadoma tej wady. Dlatego każdy powinien się przebadać pod tym kątem, gdyż wczesne jego wykrycie gwarantuje łatwiejsze i szybsze wyleczenie.

Najłatwiej stwierdzić tą wadę przy pomocy drugiej osoby, która łatwo stwierdzi czy jedno z naszych oczu nie odbiega od normy zbaczając w którąś ze stron. Do testu najlepiej użyć książki lub tablicy, prosząc badaną osobę o obserwowanie danego wyrazu bądź litery. Tablicę umieszczamy ok. 20 cm od twarzy badanego stopniowo ją oddalając. Przy każdej z odległości uważnie obserwujemy czy oczy są zbieżne i czy przypadkiem jedno z nich nie zezuje.

Można również wykorzystać metodę zasłaniania oka, zakrywając naprzemiennie lewe i prawe oko najlepiej kawałkiem kwadratowej kartki, przesuwając ją powoli z jednej strony na drugą. W przypadku zeza ukrytego, oko zezujące ujawnia się w momencie zaniku widzenia obuocznego co można zaobserwować patrząc na oko znajdujące się za kartką.