Doktor William Horatio Bates (1860 - 1930) - swego czasu jeden z najlepszych okulistów pracujących w renomowanych szpitalach Nowego Jorku; wykładowca okulistyki; prowadzący również prywatną praktykę. Całe życie poświęcił badaniom funkcjonowania oczu i procesu widzenia.

W 1919 r. wydał książkę The Bates Method for better Eyesight without Glasses (Lepszy wzrok bez okularów metodą Batesa – tłum. polskie), w której pozwolił sobie nie zgodzić się z ogólnie przyjętą teorią widzenia Helmholtza (notabene obowiązującą w okulistyce po dzień dzisięjszy). Teoria ta opiera się na stwierdzeniu, że ostre widzenie zależy od malutkich mięśni rzęskowych, znajdujących się we wnętrzu oka, które to niby "sterują" grubością soczewki. Helmholtz przypisał im główną rolę w procesie akomodacji. Doktor Bates doszedł do wniosku, że głównym narzędziem akomodacji jest nie soczewka, ale zewnętrzne mięśnie gałki ocznej, odpowiedzialne nie tylko za ruchy oczu, lecz także za wydłużanie i skracanie całego oka w jego osi przednio-tylnej (podobnie jak obiektyw aparatu fotograficznego czy lornetka). Eksperymenty przeprowadzone przez Bates'a wykazały słuszność tej teorii.

Wyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się blisko wyjaśniał pracą dwóch (zewnętrznych) mięśni skośnych spłaszczających (wydłużających) gałkę oczną (podobnie jak podczas siadania na piłce), zaś proces dokładnego widzenia oddalonych obiektów - pracą czterech (zewnętrznych) mięśni prostych, ściągających ("skracających") oko w kierunku przeciwnym. Za słusznością poglądów Batesa, iż oko funkcjonuje w ten sposób (za pośrednictwem mięśni zewnątrzgałkowych) przemawiają niewytłumaczalne przez okulistykę po dzień dzisiejszy przypadki wyraźnego widzenia przez niektóre osoby, którym z takiego czy innego powodu (np. zaćmy) usunięto soczewkę bądź urodziły się bez niej

To co wydaje się najbardziej znamienne u Bates'a to podejście do pacjenta i jego choroby. Bates nie zastanawiał się, tak jak to czynią niemal wszyscy okuliści, w jaki sposób dobrać pacjentowi najlepsze szkła. On myślał o tym jak można naprawdę pomóc danemu pacjentowi, czyli jak go wyleczyć z jego dolegliwości aby mógł normalnie widzieć. Główne założenia teorii Bates'a to:

1. Odzyskanie dobrego wzroku jest możliwe

   Jednym z podstawowych założeń dr Bates'a było stwierdzenie, że podobnie jak złamana kończyna w wyniku ćwiczeń i zabiegów rehabilitacyjnych może być doprowadzona do stanu pełnej sprawności, tak i narząd wzroku można, w wyniku ćwiczeń i zabiegów rehabilitacyjnych, doprowadzić do stanu pełnej sprawności, czyli ostrości widzenia, bez konieczności używania okularów.

2. Odrzucenie sztucznych soczewek i okularów

   Zgodnie z założeniami dr Bates'a, okulary i sztuczne soczewki są tym samym dla oczu, czym kule dla osoby ze zrośniętą po złamaniu nogą. Osoba z wadą wzroku, jeżeli nie odrzuci swoistych kuł dla oczu (jakim są okulary) i nie podejmie zabiegów rehabilitacyjnych, czyli reedukacji i usprawniania narządu wzroku, nigdy nie uzyska poprawy wzroku, a wręcz przeciwnie może liczyć jedynie na pogorszenie jakości widzenia i noszenie coraz to mocniejszych szkieł, przepisanych przez okulistę.

3. Ostrość wzroku jest zmienna

   Jednym z założeń teorii Batese'a było stwierdzenie że ostrość wzroku zmienia się od dobrej do zlej i na odwrót, w zależności od fizycznego i emocjonalnego stanu danej osoby. Bates zauważył, że wzrok nie jest stale na jednym poziomie jakości, lecz zmienia się nieustannie.

4. Reedukacja wzroku czyli pozbycie się złych nawyków

   Dr Bates doszedł do wniosku, że większość wad upośledzających proces widzenia spowodowana jest nieprawidłowym używaniem narządu wzroku. Złe nawyki używania oczu są zawsze ściśle powiązane ze stanem ich nadwyrężenia i napięcia. To napięcie oddziaływuje w równym stopniu na całe ciało. Dr Bates odkrył, że poprzez przyswojenie sobie technik dobrego widzenia (w tym szczególnie technik relaksacyjnych), stan napięcia w naszych oczach, jak również w całym organizmie, ulega zmniejszeniu. Następowało to po przyswojeniu sobie przez jego pacjentów metod relaksowania oczu i umysłu, co bezpośrednio powodowało poprawę wzroku i zmniejszenie błędu refrakcji.

5. Relaks kluczem do sukcesu

   W metodzie dr Bates'a, umiejętność pasywnego i dynamicznego relaksu jest pierwszą i podstawową techniką powodującą poprawę widzenia. Mówiąc relaks mam na myśli nie tylko ogólną umiejętność rozluźniania mięśni, ale również relaks umysłu, bez którego proces widzenia nie jest możliwy. Techniki relaksu, które stosował Bates, okazały się w wielu wypadkach wystarczające do osiągnięcia poprawy widzenia u wielu jego pacjentów.

6. Podstawowe techniki wykorzystywane przez Bates'a

   Wymienię tu jedynie hasłowo podstawowe techniki wykorzystywane przez Bates'a wśród jego pacjentów, które przyniosły zaskakujące efekty w leczeniu wad wzroku. Techniki te będą dokładnie opisane na stronach naszego portalu w odpowiednich działach. Będą to więc: relaks ciała i oczu, palming, centralna fiksacja, naświetlanie, bujanie, wizualizacja, mruganie, mikroruchy oczu, technika błysku, patrzenie analityczne i wiele innych, które postaramy się tutaj omówić.

Okulistę warto odwiedzić z kilku powodów. Przede wszystkim określi on Waszą wadę wzroku, co będzie ułatwieniem przy wyborze ćwiczeń pod konkretną wadę, jak również będzie wyznacznikiem poprawy wzroku. Wizyta u specjalisty pozwala również na określenie nietypowych zmian w oku, zwyrodnień, nowotworów i innych chorób oka, które mogą być przeciwwskazaniem do wykonywania opisanych tu ćwiczeń.

Portal jogaoczu.pl nie ponosi żadnej odpowiedzialności za wykonywanie zaprezentowanych tu ćwiczeń. W każdym przypadku należy skonsultować się z okulistą, czy wykonywanie prezentowanych tu ćwiczeń jest bezpieczne.

Warto również wspomnieć o kolejnych wizytach pod kontem poprawy wzroku. Wizyta okulistyczna powinna być wykonywana nie wcześniej niż po około roku czasu. Wynika to m.in. z dużego błędu pomiaru tzw. "komputerowego badania wzroku". Do określania własnych postępów wystarczy wykorzystać tablicę Snella.

Aby wykonywać prezentowane tu ćwiczenia oko musi starać się pracować, a nie będzie tego robiło jeżeli założymy na nie dobrze dopasowaną "protezę" jaką są okulary. Ogólnie zalecam następujące podejście:

1. Dla wady <= 1 dioptria, ćwiczenia powinny być wykonywane bez okularów. Osoby z taką wadą powinny całkowicie zrezygnować z noszenia okularów. Wyjątek: jazda samochodem, tutaj nosimy szkła przepisane przez okulistę.
2. Dla wady >1 dioptrii należy zakupić okulary słabsze o ok. 1 dioptrię i w takich okularach należy ćwiczyć jak też używać ich na co dzień. Wyjątek: jazda samochodem, tutaj nosimy szkła przepisane przez okulistę.
3. Osoby noszące szkła kontaktowe powinny z nich zrezygnować (nie da się w nich efektywnie ćwiczyć) i zakupić okulary (patrz punk a i b). Ostatecznie można zastosować takie rozwiązanie, że ćwiczymy rano i wieczorem, kiedy nie założyliśmy jeszcze szkieł kontaktowych, a w ciągu dnia wykonywać głównie ćwiczenia relaksacyjne.

Zastosowanie szkieł o słabszej mocy niż nasza wada spowoduje, że nasze oczy zaczną pracować. Z początku będzie to dla Was na pewno pewnym wysiłkiem, ale minie tydzień czy dwa a zobaczycie, jak bardzo Wasze oczy się wzmocnią. Zaczniecie rozpoznawać to, co wcześniej było bardzo rozmyte i praktycznie niewidoczne.

Dlatego usuńcie Wasze oczne "protezy" i do roboty...

Ponieważ ćwiczenia wzroku będą dużym obciążeniem dla Waszych oczu, warto je czasami wspomóc przez odpowiednią dietę czy farmakologię. Nie chcemy Was tutaj namawiać do łykania wszystkiego co znajdziecie w aptece, ale przeczytajcie proszę poniższe wskazówki a być może część z nich wykorzystacie dla dobra waszych oczu. Jeżeli chodzi o specyfiki, które możecie nabyć w aptece, to szczególnie polecamy krople ze świetlikiem i Klarin, ze względu na ich naturalne sposoby produkcji.