Do tego ćwiczenia będziesz potrzebował tablicy "domino".

1. Umieszczamy tablicę przed sobą w takiej odległości, aby kostki domina były widoczne bez wysilania wzroku.
2. Wykonuj ruchy oczami wierszami przebiegając wzrokiem kolejne kostki domina, z lewej strony na prawą, a następnie znowu w lewo ale już o jednej rząd niżej. Wykonuj to ćwiczenie, aż dojdziesz do dolnego rzędu.
3. Teraz wykonuj ruchy oczami w pionowych kolumnach, aż dojdziesz do ostatniej kolumny.
4. Następnie ćwicz ruchy ukośne po trzy kostki w górę i trzy w dół.
5. Teraz ćwicz ruchy ukośne po jednej kostce w górę i jednej w dół.
6. Możesz dowolnie modyfikować ruchy po kostkach domina. W tym ćwiczeniu chodzi o to, aby oczy wykonywały jak najwięcej rodzajów ruchu, nie skupiaj się na rozpoznawaniu kropek domina a jedynie na płynnym ruchu oczami.

Bez ruchu, nie ma widzenia. Stan bezruchu gaiki ocznej i narządu wzroku, to "wybałuszone gały", gapiowatość. załzawiony i mętny wzrok oraz niemożność poprawnego widzenia. Proces poprawnego widzenia składa się z minimalnych i bezustannych ruchów oczu. Ludzie o prawidłowym wzroku, podczas uważnej obserwacji jakiegoś obiektu, utrzymują oczy w takim położeniu, że te przesuwają się w sposób ciągły, minimalny i nieświadomy z jednego punktu tego obiektu na następny punkt.

Opisane tu ćwiczenie analitycznego patrzenia ma Was właśnie nauczyć takich minimalnych i bezustannych ruchów oczu. Z początku będą to świadome działania, ale z czasem twój wzrok nauczy się to robić automatycznie i nieświadomie.

1. Patrząc np. na budynek, staraj się najpierw obrysować zewnętrzny kontur budynku, wzdłuż rynien, dachu, ziemi.
2. Następnie skieruj swój wzrok kolejno na jego okna, drzwi, balustrady, dachówkę. Próbuj "obrysowywać" wzrokiem zewnętrzne krawędzie tych elementów. Wybieraj takie kształty, które występują w dużej ilości lub są np. symetryczne aby wzrok się nie nudził. Skacz z jednego elementu na drugi, wybierając różne rodzaje i kierunki ruchu oczu. Nie staraj się zobaczyć ostro tych fragmentów budynku.
3. Mrugaj swobodnie oczami aby miały odpowiednie nawilżenie oraz chwilowy relaks.
4. Po zakończeniu cyklu patrzenia analitycznego na fragmenty budynku, spróbuj spojrzeć na budynek jako całość. Czy nie wydaje się teraz wyraźniejszy?
5. Techniki analitycznego patrzenia powinieneś stosować w każdym miejscu do wszystkich przedmiotów, ludzi, liter w książce. Spróbuj ponownie przyzwyczaić swoje oczy do prawidłowego patrzenia bez wysiłku i napięcia. Po jakimś czasie twoje oczy będą wykorzystywały te techniki nieświadomie, wykonując mikroruchy podczas patrzenia na przedmioty w stanie dynamicznego relaksu. Celem tego ćwiczenia jest nauczenie oczu swobodnego patrzenia bez wysiłku, zamiast nieruchomego "gapienia" się na przedmioty w ciągłym napięciu.

1. Usiądź wygodnie w fotelu, rozluźnij się, zamknij oczy.
2. Wyobraź sobie, że stoisz na nabrzeżu portu, naprzeciw przycumowanego wielkiego statku pasażerskiego.

   Na kilku pokładach widzisz rozmawiających pasażerów, biegające dzieci, zastawione stoły w barze. Niektórzy stoją patrząc na ląd, inni przechadzają się po pokładach. Powoli ogromny statek odbija od brzegu. W miarę jak się oddala widzisz coraz mniej szczegółów na pokładach. Okna i postacie ludzi są coraz mniejsze. Wokół statku zaczyna widać coraz więcej przestrzeni zajętej przez morze. Świeci słońce. Statek stopniowo coraz bardziej się oddala. Staje się coraz mniejszy i widać coraz mniej szczegółów. Ostatecznie statek jest już tak daleko, że staje się malutkim punkcikiem na horyzoncie.

3. Teraz spróbuj odwrócić kierunek zdarzeń i niech statek powoli przypłynie z daleka w twoim kierunku, stając się coraz większym. Powoli zaczynasz dostrzegać coraz więcej szczegółów na pokładach, rozpoznawać ludzi i różne elementy statku. Zwiększaj stopniowo zbliżanie się statku, aż dobije do portu przy którym stoisz.
4. Powtórz w myślach kilka razy oddalanie się i zbliżanie statku. Stopniowo przyspieszaj ten proces. Za każdym razem statek musi dopłynąć do linii horyzontu i stać się ledwie dostrzegalnym, malutkim punkcikiem.
5. Nie przerywając wyobrażenia odpływającego i przybliżającego się statku, spróbuj zaobserwować jak ta wizualizacja wpływa na twoje oczy i ich ruch. To ćwiczenie, chociaż odbywa się przy zamkniętych oczach wpływa znakomicie na mięśnie i refrakcję gałki ocznej. Stanowi także znakomity relaks.

1. Usiądź wygodnie w fotelu, rozluźnij się, zamknij oczy.
2. Wyobraź sobie, że stoisz na starcie wyścigu na wielkiej bieżni w kształcie elipsy.

   Do wyścigu staje kilku zawodników, a ty będziesz ich obserwował na linii startu/mety. Postaraj się im przyjrzeć i dostrzec jak najwięcej szczegółów w ich strojach czy zachowaniu. Teraz wyobraź sobie, że wyścig się zaczyna, a ty obserwujesz jak zawodnicy biegną coraz dalej, oddalają się od ciebie i poruszają wzdłuż toru po elipsie. Widzisz coraz mniej szczegółów w miarę oddalania się zawodników, aż stają się zaledwie małymi punkcikami w najbardziej oddalonym od ciebie miejscu.

3. Teraz zawodnicy biegnąc po torze zaczynają stopniowo przybliżać się do mety i do ciebie. Dostrzegasz coraz więcej szczegółów wśród biegaczy, ich stroje, miny, zachowanie. Stopniowo zbliżają się coraz bardziej, aż docierają do mety przy której stoisz.
4. Powtórz w myślach kilka razy oddalanie się i zbliżanie biegaczy. Stopniowo przyspieszaj ten proces. Mozesz urozmaicić tą wizualizację np. dodając bieg przez płotki.
5. W trakcie ćwiczenia, spróbuj zaobserwować jak ta wizualizacja wpływa na twoje oczy i ich ruch. To ćwiczenie, chociaż odbywa się przy zamkniętych oczach wpływa znakomicie na mięśnie i refrakcję gałki ocznej. Stanowi także znakomity relaks.

To ćwiczenie pozwala nam doświadczyć, jak silne i nieprzerwane są ruchy mięśni podczas trwania cyklu wizualizowania ruchów przedmiotu. Chociaż oczy są zamknięte i "nie widzą", wszystkie mięśnie odpowiedzialne za refrakcję i akomodację działają i to działają w sposób prawidłowy, w stanie dynamicznego relaksu.

1. Wyobraź sobie, że trzymasz elastyczny gumowy krążek, który można zginać tak, że łatwo przyjmuje formę elipsy po jego ściśnięciu, ale natychmiast wraca do swojej pierwotnej postaci okręgu, kiedy tylko zwolnimy nacisk.
2. Wizualizuj, że naciskasz palcem wskazującym i kciukiem na boki krążka, tak aby uformowała się pionowo ułożona elipsa. Popatrz przez chwilę na tę elipsę, a następnie rozluźnij rękę i pozwól krążkowi powrócić do swojej poprzedniej formy. Powtórz 5-10 razy.
3. Teraz przesuń kciuk i palec wskazujący, z boków krążka na jego górę i dół. Wyobraź sobie że ściskasz krążek, który zmienia swą formę w elipsę ułożoną poziomo. Powtórz 5-10 razy.
4. Za każdym razem wyobrażaj sobie jak twoja ręka naciska na krążek (jest to bardzo ważne podczas ćwiczenia).

Doskonałe efekty przynosi rysowanie nosem w wyobraźni różnych kształtów (najlepiej mandali), Mogą to więc być kształty klucza wiolinowego, znaku nieskończoności czy spirali. Można również wykorzystać kształty liter, słów. czy własnego podpisu. W trakcie ćwiczenia można wykonywać delikatne ruchy głową starając się wyobrazić swój nos jakby był wielkim piórem którym rysujemy wybrane kształty.

Chociaż to ćwiczenie może się wydać zabawne i dziecinne, jest wbrew pozorom niezwykle skuteczne w metodzie reedukacji wzroku.